zoet zuur

De snoeppot is bijna leeg.

Vorig jaar, toen Sjarel (ons sterrenzoontje) nog aan het groeien was en mij constante goesting in zuurtjes bracht, had ik een snoeppot gemaakt. (Behalve zuurtjes was de goesting voor appels en watermeloen ook groot, groenten kreeg ik niet binnen, ik als groenten liefhebber! :-) )

En nu, een jaar later, is de pot bijna leeg. Het zijn de laatste snoepjes, en ze smaken eens zo zuur.

Gek hoe zoet en zuur zo goed samen gaan.

Liefde en rouw.

Achter het zure verdriet,

blijft de zoete liefde plakken.

Lieve, zoete Sjarel,

Wat doen we,

vullen we de pot opnieuw, of laten we hem leeg?

Zuur gemis

Zoete liefde